Μια θάλασσα αγάπη

Να βρέχει θέλω...
ατέλειωτα ασταμάτητα...
και να μαζεύω τη βροχή στην αγκαλιά μου
για να ξεπλύνω την αγάπη που λέρωσες...
Είχε ένα όμορφο γαλάζιο χρώμα...
ασύλληπτο...απόκοσμο...δικό μας...
Μια θάλασσα ήταν μαγική
που μας ταξίδευε πέρα απ' τον κόσμο...
πέρα απ' το σύμπαν...ως το Θεό...
Μια θάλασσα αγάπη...
Πότε φουρτούνιαζε πότε γαλήνευε
μα πάντα υπέροχα γαλάζια και ολοκάθαρη...
Κι εσύ τη μόλυνες...τη λέρωσες...
κατέστρεψες το γαλανό της χρώμα...
Τη γέμισες με κάρβουνα και στάχτες
από πυρπολημένα φιλιά... αλήθειες...όνειρα...
Μες στους καπνούς
απ' τις στιγμές του έρωτα μας που καίγονται,
χάθηκε η δροσερή της αύρα...
Έγινε μαύρη της αγάπης μας η θάλασσα...
Άνοιξε ουρανέ μου...
μ' ένα κρυστάλλινο νερό...καθάριο
να τη γιατρέψω...
να ξαναβρεί το γαλανό της χρώμα...
Στην αγκαλιά μου να μαζεύω τις σταγόνες...
ολόκληρη βροχή να γίνω...
να έρθω...να σ' αγκαλιάσω
για να ξεπλύνω την αγάπη που λέρωσες...