Δεν αφήνω εσένα...

Δε φεύγω από σένα...
Δεν αφήνω εσένα...
Εσένα δε θα σ' αφήσω ποτέ...
Φεύγω από τις βουβές νύχτες μας...
Από τα ασπρόμαυρα πρωινά μας...
Από το πλαστικό χαμόγελο
που καρφώνεις στα χείλη
και παλεύεις να κρατήσεις το σχήμα του...
Από τα αποσιωπητικά
που ξεγυμνώνουν την καλημέρα σου...
Φεύγω από τα μελαγχολικά απογεύματα
που στάζουν μοναξιά...
Δεν αφήνω εσένα...
Εσένα δε θα σ' αφήσω ποτέ...
Έγινες δέντρο μες στην ψυχή μου...
Πως να σε ξεριζώσω...
Από την αγκαλιά σου φεύγω...
έχασε τη ζεστασιά της...
Φεύγω απ' τα φιλιά σου
που τόσο απρόθυμα μου δίνουν τα χείλη σου...
Για το "σ' αγαπώ" σου φεύγω...
που δεν το ακούω πια...
Αφήνω τις μέρες...τις νύχτες...
τα μεσημέρια...τα δειλινά...
τα καλοκαίρια...τους χειμώνες...
που πια μέσα τους δε χωράω...
Δεν αφήνω εσένα...μαζί μου σε παίρνω...
Εσένα δε θα σ' αφήσω ποτέ...