Μια άδεια νύχτα...

Μεγάλα λόγια πάλι μου λες...
Κούφια...ανόητα...
Το ύφος σου θεατρικό...
Ο τόνος σου ποιητικός...
Υπερβολές...
Μου τάζεις παράλογα...
Δεν είμαι κοριτσάκι πια...
Δεν κάνω όνειρα που δεν τα φτάνω...
εικονογραφημένα παραμύθια για παιδιά...
τόσο προβλέψιμα...
τόσο εκνευριστικά αισιόδοξα...
όπου όλα είναι δυνατά...
η υπερβολή...η υπέρβαση...
το πάντα ιδανικό τέλος...
Στα όνειρα που θέλεις να πιστέψω
η ηρωίδα δε χάνεται ποτέ...
κι εγώ είμαι χαμένη ήδη...
Δεν ξεγελιέμαι πια...
Τώρα μιλάμε για ζωή...
κι εσύ με θράσος
μου μιλάς για παραμύθια...
Τ΄αστέρια του ουρανού μου τάζεις...
το φεγγάρι...όλα δικά μου...
Τι να το κάνω το φεγγάρι
όταν δε το κοιτάζουμε μαζί...
Μια νύχτα θέλω μόνο...
Να μου χαρίσεις μια νύχτα...
κι ας είναι ο ουρανός της άδειος..
Μια άδεια νύχτα θέλω...
Τόσο απλά...
Μια άδεια νύχτα γεμάτη από σένα μόνο...