
Τότε σε βρίσκω...
Έτσι κι απόψε...βρέχει νοσταλγία...
Άνυδρη γη η ψυχή μου...τη ρουφά...
Δροσίζεται... ανθίζει...
Ξάφνου γίνεται μουσική η βροχή...
Νότες οι στάλες της...
Χορεύουν οι μνήμες...
Χορεύουν οι αισθήσεις...
Κι εσύ εκεί...μες στη βροχή
να μ' αγκαλιάζεις...
να μου γελάς...
να μ' αγαπάς... όπως και τότε...
στην πόλη της βροχής...

που χάσαν τον παράδεισο...
Δυό στάλες της βροχής κι εμείς
που όσο κρατάει ανταμώνουμε...
Όπως κι απόψε...
Πλημμύρισε ο κόσμος νοσταλγία...
Κι εσύ εκεί μες στη βροχή...
να μ' αγκαλιάζεις...
να μου γελάς...να μ' αγαπάς...
όπως και τότε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου