Ένα ένα τα φώτα της πόλης θα σβήσουν...
θα διπλοκλειδωθούν οι πόρτες...
στο σκοτάδι των ερμητικά κλειστών σπιτιών
μέσα από από ισχνές χαραμάδες
κάποια όνειρα θα ξεφύγουν...
θα πετάξουν σ' ένα ουρανό θολό
που πια όπως παλιά δε φωτίζουν τ' αστέρια...
μα η πίστη δρόμο θ' ανοίξει
θα τα οδηγήσει
σε τοπία που δεν ξέχασε η ψυχή...
εκεί που υπάρχει πάντα η ελπίδα
εκεί που μπορεί να ανασάνει το όνειρο
εκεί που η ευτυχία δεν είναι ουτοπία...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου