Όσα δεν έζησες

Όσα διαρκώς ανέβαλες
τοπία θυμίζουν πια ξεθωριασμένα
πάνω σε τοίχους ετοιμόρροπους
μέσα σε σκονισμένα κάδρα...
σπόρους θυμίζουνε που σάπισαν
προσμένοντας να φυτευτούν
σε εύφορο χώμα...
πουλάκια που δεν πρόλαβαν
να φτάσουνε στο Νότο
κι αιφνίδια τα βρήκε ο χειμώνας...
ότι από δειλία δεν τόλμησες
σε καίει
σαν γράμμα στο συρτάρι
ερωτικό
που από το φόβο μιάς απόρριψης
σε παραλήπτη αγαπημένο
δεν εστάλη...
Όσα δεν γεύτηκες δεν ένιωσες δεν έζησες
όσα να φύγουν άφησες
κάποτε θα εξεγερθούν
κι εσύ οικτρά θα ηττηθείς
κι αργά θα καταλάβεις
ότι το δώρο της ζωής δεν τ' άξιζες...

Μαρία Γασπαράτου