Άσε με γι άλλη μια φοράνα σκαρφαλώσω
στα φωτεινά λοφάκια των χειλιών σου
να κυλιστώ μες στο χαμόγελο σου...
Πως ανεβαίνει ψηλά η ψυχή μου
σαν μου γελάς!
Πάνω απ' τα σύννεφα
πέρα από τις φωτιές
πίσω απ' τους τσιμεντένιους όγκους
ωραία που μεταμορφώνονται όλα
στο δικό μας τόπο...
όμορφα που αλλάζει ο κόσμος
εκεί που μ' αγαπάς!
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου