Τις μέρες της βροχής

Έρχεσαι πάντα τις μέρες της βροχής
μες στην ομίχλη
σ' ένα τόπο αγαπημένο...
στη σκούρα ομπρέλα σου στάζουν
αλήθειες που πονούν
κι απεγνωσμένα προσπαθείς
να μη σ' αγγίζουν...
μα δυναμώνει ο βοριάς...
το πρόσωπό σου το χτυπούν
σταγόνες βέλη...
είναι επώδυνες οι ενοχές
ποτάμι γίνονται...σε παρασύρουν...
που να σταθείς
που να κρυφτείς
δεν έχει απάγκιο στην πόλη της βροχής
όπου κι αν πας
σε βρίσκουνε τα λάθη και σε πνίγουν...

Μαρία Γασπαράτου