Σε περίμενα
σε κάποιους τόπους
που την άνοιξη δε γνώρισαν ποτέ
σε ανήλιαγες γωνιές
και κάμπους καμένους απ' το χιόνι
με χέρια ανοιχτά
σαν κλαδιά παγωμένα
σαν χέρια αγγέλου που εκδιώχθηκε
κι έμειναν πετρωμένα σε μια αιώνια
και μάταιη προσευχή...
Σε περίμενα
σ' ένα λιμάνι θαλασσοδαρμένο
σαν άχρηστο αταξίδευτο σκαρί
σαν άγκυρα στην άμμο βυθισμένη
σαν ντόκος που ποτέ
κανένα δεν προσδέθηκε καράβι...
Σε περίμενα
μα πώς να ρθείς...
σε κάποιους τόπους
που την άνοιξη δε γνώρισαν ποτέ
σε ανήλιαγες γωνιές
και κάμπους καμένους απ' το χιόνι
με χέρια ανοιχτά
σαν κλαδιά παγωμένα
σαν χέρια αγγέλου που εκδιώχθηκε
κι έμειναν πετρωμένα σε μια αιώνια
και μάταιη προσευχή...
Σε περίμενα
σ' ένα λιμάνι θαλασσοδαρμένο
σαν άχρηστο αταξίδευτο σκαρί
σαν άγκυρα στην άμμο βυθισμένη
σαν ντόκος που ποτέ
κανένα δεν προσδέθηκε καράβι...
Σε περίμενα
μα πώς να ρθείς...
δύσκολος δρόμος ο δικός μου
κι εσύ των εύκολων ταξιδευτής
πού να τη βρεις
που θέλει δυνατή ψυχή η αγάπη;
που θέλει δυνατή ψυχή η αγάπη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου