Όπως παλιά θα τριγυρίζεις στο λιμάνι...
η απουσία μου πιστή
θα σε κρατάει απ' το χέρι
θα σε οδηγεί σε μέρες του χτες...
εκεί στον ίδιο τόπο
που μας χωρούσε τότε και τους δυό...
ξέφτισαν τα "γιατί"...
δεν είναι πια καιρός για αποκαλύψεις
κι ούτε θα τις αντέχαμε θαρρώ...
θ' αναρωτιέσαι που είμαι
τι κάνω
πως ζω...
κάποιο πλοίο απ' το λιμάνι θα φεύγει...
η ζωή δεν περιμένει
κι εμείς βιαστήκαμε πολύ να την προφτάσουμε
κι όλα τ' αφήσαμε μισά...
θα κουμπώσεις το σακάκι σου...
"κάνει ψύχρα αυτό τον καιρό"
μονολογώντας θα προσπαθείς
τον εαυτό σου να πείσεις
μα ξεκινάει απ' την ψυχή αυτή η παγωνιά...
το πλοίο στο βάθος θα χάνεται...
θα νιώθεις πως για ότι χάθηκε είναι αργά
και θα παίρνεις το γνώριμο δρόμο...
ξανά...
αντίθετα απ' το δρόμο της καρδιάς...
η απουσία μου πιστή
θα σε κρατάει απ' το χέρι
θα σε οδηγεί σε μέρες του χτες...
εκεί στον ίδιο τόπο
που μας χωρούσε τότε και τους δυό...
ξέφτισαν τα "γιατί"...
δεν είναι πια καιρός για αποκαλύψεις
κι ούτε θα τις αντέχαμε θαρρώ...
θ' αναρωτιέσαι που είμαι
τι κάνω
πως ζω...
κάποιο πλοίο απ' το λιμάνι θα φεύγει...
η ζωή δεν περιμένει
κι εμείς βιαστήκαμε πολύ να την προφτάσουμε
κι όλα τ' αφήσαμε μισά...
θα κουμπώσεις το σακάκι σου...
"κάνει ψύχρα αυτό τον καιρό"
μονολογώντας θα προσπαθείς
τον εαυτό σου να πείσεις
μα ξεκινάει απ' την ψυχή αυτή η παγωνιά...
το πλοίο στο βάθος θα χάνεται...
θα νιώθεις πως για ότι χάθηκε είναι αργά
και θα παίρνεις το γνώριμο δρόμο...
ξανά...
αντίθετα απ' το δρόμο της καρδιάς...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου