Ας μη μιλήσουμε...

Ας μη μιλήσουμε απόψε...
ας μην τρομάξουμε την ιερή σιωπή
με λόγια παράταιρα...
Κοίτα με μόνο...
Μέσα στα μάτια μου θα δεις
όσα είναι ανάξια τα χείλη να προφέρουν...
κι αγκάλιασε με...
Στους χτύπους της καρδιάς μου
θ' ακούσεις την αγάπη που πάλλεται
και λόγια αντάξια της
δεν βρίσκει να ντυθεί...
Ας μη μιλήσουμε απόψε...
ας μη συλήσουν οι λέξεις
αυτά που νιώθω...
Κράτα με μόνο...
Στο ανεπαίσθητο τρέμουλο των χεριών μου
θα νιώσεις όσα δεν θα πω...
Πλησίασε με...
Να σε χαϊδέψει απαλά η ανάσα μου
και να σου ψιθυρίσει
όσα τα λόγια είναι ανίκανα να πουν...
Ας μη μιλήσουμε απόψε...
κρύφτηκαν ντροπιασμένες οι λέξεις...
Τώρα μιλάει η αγάπη μου...
Φωνάζει...
Σου τραγουδά...
Δεν την ακούς;
Μη μου φοβάσαι...
Ας μοιάζει τούτη η σιωπή με θάνατο...
Ίσως και να 'ναι...
Πέθαναν όλα απόψε...
Τίποτε δεν υπάρχει...
Μόνο η αγάπη μου...
απόλυτη...ασύλληπτη...ακραία...
ζωή και θάνατο γεννά μες στη σιωπή...