Που είσαι...

Άργησες...
Αλλιώς περίμενα την άνοιξη...
Ήθελα να τη φέρεις εσύ...
Μα βιάστηκε...
Ήρθε χωρίς εσένα...
Φορτωμένη λουλούδια άχρωμα...
τραγούδια αδιάφορα...
ήλιους που δε μ' αγγίζουν...
έρωτες ξένους...
Που είσαι...
Σε ποιους χειμώνες χάθηκες...
ποια μοίρα σε κρατά φυλακισμένο
σε παγωμένο κάστρο...
Δε λύθηκαν τα μάγια...
Τι να την κάνω την άνοιξη
αφού δεν μου την έφερες εσύ...
Ήρθε με τόσο θόρυβο...
Κουδουνίζει προκλητικά το άδειο της...
χτυπά εκνευριστικά
τα πλουμιστά φτερά της
πάνω απ' τη μοναξιά μου...
Εσύ παγιδευμένος
σ' ένα χιονισμένο τοπίο...
κρυώνεις...
Κι εγώ κλαίω βουβά...
να μη τρομάξω το τραγούδι των πουλιών...
Σωπαίνω...
κι η σιωπή μου
μόνο σαν φτάνει σ' εσένα
γίνεται λυγμός...
ταράζει τον ύπνο σου...
Μ' αναζητάς...
Ψάχνεις κι εσύ μια άνοιξη...
Ψάχνω κι εγώ...
κάποια που θα 'ρθει μαζί σου...
Τι να την κάνω αυτή που ήρθε
αφού δεν μου την έφερες εσύ...