Αυτός που δεν γνωρίζω...

Όχι λοιπόν δεν θα τα παρατήσω...
κι αν είναι δύσκολος ο δρόμος...θα τον διαβώ...
δεν θα υποχωρήσω...
Σ' αυτές τις θάλασσες
που μ' έριξε Αυτός που δεν γνωρίζω,
θα κολυμπήσω...
και ή θα επιζήσω η θα πνιγώ...
Μα δε θα κάνω πίσω...
Κι αν στα ταξίδια μου
δε βρω ούτε ένα λιμάνι, θα συνεχίσω...
Σ' αυτό τον αφιλόξενο ωκεανό που διάλεξα
η που για μένα διάλεξε
Αυτός που δεν γνωρίζω,
δεν θα λυγίσω...
και η θα επιζήσω η θα πνιγώ...
Κι αν τον αμφισβητώ πολλές φορές
κι αν δεν μπορώ να τον κατανοήσω
κι αν το παράπονο με πιάνει
που όλα τα δύσκολα για μένα τα κρατά
κι αν του φωνάζω κι είναι η φωνή μου
φωνή βοώντος εν τη ερήμω,
ξέρω μ' ακούει...κι ας μη μιλά...
Κι ας με θυμώνει κάποιες φορές
που μεσοπέλαγα με άφησε
αβοήθητη να ζήσω...
που δεν μπορώ ούτε να τον δω
ούτε να τον αγγίξω...
Δεν τον γνωρίζω...μα το ξέρω μ' αγαπά...

Μαρία Γασπαράτου