Σ' αγαπάω γιατί...

Πάψε πια να ρωτάς
γιατί σ' αγαπώ...
δεν υπάρχουν "γιατί" στην αγάπη...
λογική δεν υπάρχει
σε μια αίσθηση απόκοσμη...
Πώς να ορίσεις το απόλυτο...
να μετρήσεις το απέραντο...
πώς ν' αγγίξεις το άϋλο...
πώς να φτάσεις το άπιαστο...
Ορισμό πως να δώσω
στη δική μου αγάπη...
Μια φωτιά είναι
και συνάμα μια θάλασσα...
μια γαλήνη και μια τρικυμία...
και βροχή και λιακάδα...
και φθινόπωρο κι άνοιξη...
θάνατος και ανάσταση...
και ευχή και κατάρα...
Μη ζητάς απαντήσεις...
άκου μόνο
όταν είσαι στο πλάι μου
την καρδιά μου
πώς χτυπά τρυφερά...
κοίτα μέσα στα μάτια μου
πόσο είναι από σένα γεμάτα...
Δεν υπάρχουνε λέξεις
να τελειώσουν τη φράση μου:
"Σ' αγαπάω γιατί..."
Το μυαλό μου εδώ σταματά...
Μη ζητάς εξηγήσεις...
Όλα όσα με λόγια δε λέγονται
και διαβάζεις στο βλέμμα μου
είναι κάπου κρυμμένα
στης ατέλειωτης φράσης μου
τ' αποσιωπητικά...