Είναι και κάτι δειλινά
που η μοναξιά σε πνίγει...
Απέραντη η θλίψη σου
κι η δύναμη σου λίγη...
Ματώνει ο ήλιος φεύγοντας
το ουράνιο σεντόνι...
μα τίποτα δε χάνεται...
τίποτα δεν τελειώνει...
Πίσω απ' τον ορίζοντα
κάπου αλλού χαράζει...
κι αν το σκοτάδι που έρχεται
εσένα σε τρομάζει
θα 'ρθει και πάλι η αυγή
να σε γλυκοφιλήσει
και την ψυχή σου ολόφωτες
ελπίδες να γεμίσει...

Απέραντη η θλίψη σου
κι η δύναμη σου λίγη...
Ματώνει ο ήλιος φεύγοντας
το ουράνιο σεντόνι...
μα τίποτα δε χάνεται...
τίποτα δεν τελειώνει...
Πίσω απ' τον ορίζοντα
κάπου αλλού χαράζει...
κι αν το σκοτάδι που έρχεται
εσένα σε τρομάζει
θα 'ρθει και πάλι η αυγή
να σε γλυκοφιλήσει
και την ψυχή σου ολόφωτες
ελπίδες να γεμίσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου