Γι αυτό να έρθεις...

Να καταστρέψεις θέλω...
Γι αυτό να έρθεις...
Για να γκρεμίσεις...
ώρες μισές που κρέμονται
από ένα σταματημένο ρολόι...
 Ώρες φαντάσματα
που τρομάζουν τους δείκτες
κι αυτοί πανικόβλητοι
μένουν ακίνητοι...
Πάγωσε άδικα ο χρόνος...
Άδικα φεύγει η ζωή...
Γι αυτό να έρθεις...
Να ξηλώσεις θέλω...
σκαλωμένες νύχτες
σ' ένα παράθυρο
που εκλιπαρεί τις κουρτίνες ν' ανοίξουν...
να μπει λίγο φως...
Νύχτες παγίδες
που τρομάζουν τη μέρα...
Δεν ξημερώνει πια...
Τροφή το σκοτάδι
για  σκέψεις που καίνε...
φωτιά στην ψυχή...
Να πυρπολήσεις θέλω...
το χθες που βρυχάται...
τους ραγισμένους καθρέφτες...
το άδειο παρόν...
Γι αυτό να έρθεις...
Να καταστρέψεις θέλω...
Τους εφιάλτες...
τους φόβους...
τις ύποπτες σιωπές...
την άγρια νύχτα...
Να σχίσεις τις μαύρες κουρτίνες...
επιτέλους να μπει λίγο φως...