Κέρασε με...

Κέρασε με απ' την αγάπη σου
αυτή τη νύχτα,
που το παράπονο και η απόγνωση
γίναν επώδυνο μαξιλάρι...
Σ' αυτό το γκρίζο ψυχρό προσκέφαλο
θλιμμένα όνειρα πάλι θα δω...
Λίγο απ' το γέλιο σου να μου χαρίσεις
κι εγώ λαμπρό θα το κάνω φεγγάρι,
για να στολίσει και να φωτίσει το
σκοτεινό μου τον ουρανό...
Κέρασε με απ' τη φωνή σου
αυτή τη νύχτα,
που η σιωπή μας λες κι είναι δήμιος
κάθε μας λέξη δολοφονεί...
Το "σ' αγαπώ" σου να μου χαρίσεις
και μαγικό θα το κάνω καράβι,
που σε ταξίδια στον ερωτά σου
θα με πηγαίνει ως την αυγή...
Κέρασε με απ' την αγκαλιά σου
αυτό το βράδυ,
που η ερημιά μου θα γίνει δαίμονας
και την ψυχή μου θα απαιτήσει...
Κι εγώ στ' ορκίζομαι
ότι θα γίνω για σένα σπάνιο μαργαριτάρι
κι η αγκαλιά σου θα γίνει στρείδι
για πάντα μέσα της που θα με κλείσει...

Μαρία Γασπαράτου

ΚΕΡΑΣΕ ΜΕ

Κέρασε με απ' την αγάπη σου
αυτό το βράδυ,
που απελπισμένη ως το ξημέρωμα
με εφιάλτες θα πολεμώ.
Ένα φιλί σου να μου χαρίσεις
κι εγώ λαμπρό θα το κάνω φεγγάρι,
για να στολίσει και να φωτίσει το
σκοτεινό μου τον ουρανό...

Κέρασε με απ' τη φωνή σου
μες στο σκοτάδι,
που η σιωπή μας λες κι είναι δήμιος
κάθε μας λέξη δολοφονεί...
Το "σ' αγαπώ" σου να μου χαρίσεις
και μαγικό θα το κάνω καράβι,
που σε ταξίδια στον ερωτά σου
θα με πηγαίνει ως την αυγή.

Κέρασε με απ' την αγκαλιά σου
αυτό το βράδυ,
που η ερημιά μου θα γίνει δαίμονας
και την ψυχή μου θα απαιτήσει
κι εγώ στ' ορκίζομαι ότι θα γίνω
για σένα σπάνιο μαργαριτάρι
κι η αγκαλιά σου θα γίνει στρείδι
για πάντα μέσα της που θα με κλείσει.

Μαρία Γασπαράτου