Άσε με ν΄αλλάξω τον κόσμο σου...

Άσε με ν' αλλάξω τον κόσμο σου...
να μη σε πονάει πια.
Από τον άνεμο που σαρώνει τη ζωή σου
θα πάρω το άλφα...μη μου κλαις...
τον άνεμο θα κάνω άγγελο να σε φυλάει...
Απ' τη φωτιά που καίει τις νύχτες σου
θα κλέψω το φι...μη μου φοβάσαι...
τη φωτιά θα κάνω φεγγάρι...
οι νύχτες σου να γεμίσουν με φως...
Από τη θύελλα που τραντάζει την ψυχή σου
θα ξεριζώσω το θήτα...μη μου τρομάζεις...
τη θύελλα θα κάνω θάλασσα...
μες στη γαλήνη της να βρει γαλήνη η ψυχή σου...
Από την καταιγίδα που κυνηγά τα όνειρά σου
θ' αρπάξω το κάπα...μη μου λυπάσαι...
και θα την κάνω καταφύγιο...
να βρουν απανεμιά τα όνειρά σου...να ριζώσουν...
Κι απ' την απόγνωση που σκοτεινιάζει τα μάτια σου
το άλφα της θα πάρω...μη μου δακρύζεις...
και θα την κάνω αγάπη...
να σε τυλίξει...να σε ζεστάνει...
Μόνο να το πιστέψεις...
Με την αγάπη
θ' αλλάξει ο κόσμος σου...
Δεν θα πονάει πια...