Πριν φύγει το καλοκαίρι...

Με το βλέμμα βυθισμένο
στο γαλάζιο του Αιγαίου αναρωτιέσαι...
Πόσο άδεια μπορεί να είναι τα καλοκαίρια...
Πόσο ασφυκτικά γεμάτα
απ' αυτό το μαύρο πηχτό κενό...
Αναλογίζεσαι τη ζωή σου...
Έζησες ποτέ στ' αλήθεια;
Έδωσες...
Πήρες...
Πήρες;
Άδεια τα χέρια...
Άδεια η ψυχή...
Μόνο τα μάτια γεμάτα...
Δάκρυα...
Μικρή ζωή...
Πικρή ζωή...άχρωμη...ανόητη...
Γέμισε κιόλας ο ουρανός με σύννεφα...
Η ψυχή με καταιγίδα...
Φοβάσαι...
Νυχτώνει νωρίς πια...
Ένα πρόωρο φθινόπωρο ξεγύμνωσε την ψυχή σου...
Μάζεψε λίγο ήλιο...
Σκέπασέ την...
Βιάσου...
Πριν φύγει το καλοκαίρι...