Η μαγεμένη μου άνοιξη

Να φύγω...
έτσι απλά...
χωρίς αποσκευές...
γυμνή σχεδόν...
μόνο μ' ένα γαλάζιο γιασεμί
που φύτρωσε απροσδόκητα
στην άκρη κάποιου πέτρινου ονείρου...
μικρούλι...λεπτεπίλεπτο...
περήφανο ωστόσο και γενναίο...
κάποιου σωτήριου θαύματος
σημάδι
και μιας ελπίδας επιζήσασας
η γέννα...
Τίποτε άλλο μαζί μου...
Είναι αρκετό...
για να ξυπνήσει κάποτε
απ' το βαθύ της ύπνο
η μαγεμένη μου άνοιξη...

Μαρία Γασπαράτου