
για την αγάπη και την ειρήνη
λες και δεν έχουμε καμιά ευθύνη
κι όλοι αθώοι πάλι θα βγούμε.
Στιχάκια κι άλλα μελό θα γράψουν
μ' ευαισθησία οι ποιητάδες
και της ελπίδας μας οι φονιάδες
όλο συγκίνηση θα διαβάσουν.
Και οι ζωγράφοι λευκά τελάρα
με περιστέρια θα ζωγραφίσουν
λες και θα σβήσουν και θα ξορκίσουν
άγριων πολέμων φριχτή κατάρα.
Τι κάνω τώρα; Σε μια παγίδα
μ' αυτό το ποίημα έχω κυλήσει
κι άχρηστα λόγια έχω σκορπίσει
για την ειρήνη και την ελπίδα.
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου