Η φύση όταν πεθαίνει...

Ωραία που είναι η φύση
όταν πεθαίνει...
Κόκκινες λαμπερές
σταγόνες αίμα
στα δέντρα στα λιβάδια
στα βουνά...
Χρυσίζει ο θάνατος γλυκά
επάνω στα χλομά
που πέφτουν φυλλαράκια...
Χιλιάδες ασημένιες καμπανούλες
ηχούν μέσα στη διάφανη βροχή...
και μια απαλή γαλήνη
ο άνεμος υφαίνει
από μετάξι χρυσαφί και πορφυρό
που κάποιο τέλος αναπόφευκτο
σημαίνει...
αλλά και κάποια υποβόσκουσα
αρχή...
Ωραία που είναι η φύση
όταν πεθαίνει...
Κοίτα...
Πυροτεχνήματα πέφτουν στη γη
με χρώματα φωτιάς...
γιορτάζει κιόλας η ζωή
που κάπου...
σε μιαν άνοιξη επερχόμενη
γεννιέται...

Μαρία Γασπαράτου