Ένας άλλος ουρανός

Αλκυονίδες μέρες ξημερώνουν
στις λασπωμένες γειτονιές
και στα υγρά υπόγεια...
Είναι κάποια σημεία ξεχασμένα
που εντελώς ξεθώριασαν
στους χάρτες του Θεού
κι έμεινε κολλημένη η ζωή
στη λάσπη...
Μέσα στο καταχείμωνο
ένας ήλιος υπερόπτης
φωτίζει
δίχως ίχνος σεβασμού
ερείπια και χαλάσματα...
Είναι αλλιώτικος ο ήλιος
στους τόπους των απελπισμένων...
Ποιος είπε ότι ένας είναι ο ουρανός;
Ποιος είπε πως για όλους
το ίδιο χρώμα έχει η μέρα;
Αλκυονίδες μέρες ξημερώνουν...
Μα πάνω από τις γκρίζες
λασπωμένες γειτονιές
είναι ένας άλλος ουρανός
που απλώνει δίχως έλεος
μια κίτρινη ειρωνεία...
κι οι χάρτες του Θεού ξεθώριασαν
κι έμειναν κάποια δυσδιάκριτα σημεία...
χαμένες κουκκίδες στο σύμπαν...
ζωές ξεχασμένες...
σβησμένα τοπία...

Μαρία Γασπαράτου