
δε σ' έχασα ποτέ...
κι εσύ ποτέ δε μ' έχεις χάσει...
Έγινα μέσα σου νησί...
κι η αγάπη σου σα ναυαγός
στις φωτεινές μου ακρογιαλιές
περιπλανιέται...
Όχι...δεν έφυγα ποτέ...
μες στην ψυχή σου έγινα γη...
κι η αγάπη σου
σα δέντρο καρπερό
βαθιά
μέσα στο εύφορο το χώμα μου
ριζώνει...
Κι αν δεν σ' αγγίζω...
κι αν μέσα
στων ματιών σου τα φεγγάρια
δε γίνεται όπως παλιά
χρυσάφι να ντυθώ...
κι αν δε με βλέπεις...
κι αν η φωνή σου
δεν ανταμώνει τη φωνή μου
σ' εκείνο το παλιό
που αγαπούσαμε τραγούδι...
ποτέ δεν έφυγα στ' αλήθεια...
δε σ' έχασα ποτέ...
κι εσύ ποτέ δε μ' έχεις χάσει...
μέσα σου ζω...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου