Ξεχασμένη τελεία

Πλησιάζω επικίνδυνα
σε κάποια που ποτέ 
δεν έκλεισα παράγραφο
σ' ένα παλιό χειρόγραφο βιβλίο...
Μοιάζει με λάμα μαχαιριού
η τελευταία φράση...
με στόμα θηρίου
παραπλανητικά κλειστό...
που περιμένει την κατάλληλη στιγμή
να με καταβροχθίσει...
Είναι που λείπει μια τελεία...
κι άφησε μιά παράγραφο ημιτελή...
Έμεινε ανοιχτός ένας που θα πρεπε
να είχε κλείσει δρόμος...
ένα κενό που μοιάζει με υπόσχεση
και που δεν πρόκειται ποτέ να τηρηθεί...
μια πόρτα ορθάνοιχτη που με εμπαίζει
και φέρνει μπρος στα μάτια μου
μια όμορφη κι απρόσιτη προοπτική...
Σ' ένα παλιό χειρόγραφο βιβλίο,
σε μιά μοιραία τελευταία φράση
που επαναστάτησαν οι λέξεις,
πριν αποδράσουν
κι απαιτήσουν την ψυχή μου
βάζω την ξεχασμένη μου τελεία...
να υποταχθούν τα γράμματα...
ν' αλλάξουν τα νοήματα...
να κλείσει το κεφάλαιο...
ν' αλλάξει η σελίδα...