Σ' ένα ανύπαρκτο γαλάζιο

Θ' αρχίσουν πάλι οι βροχές...
περίεργο φαντάζει αυτό το καλοκαίρι...
σα να μη θέλει ακόμα να' ρθει...
σα να μην είναι ακόμα η στιγμή...
κι ας το περίμενα σαν όαση...
χαμένη μέσα σε γκρίζες αχανείς βραδιές...
Έτσι είπαν... πως από αύριο θ' αρχίσουν
πάλι οι βροχές...
θα σηκωθώ μέσα σε μια συννεφιασμένη μέρα...
ανόρεχτα θα πλησιάσω στο παράθυρο...
και θα κοιτάξω μακριά...
όσο μακριά φτάνει το μάτι...
πάνω απ' τις τσιμεντένιες στέγες των σπιτιών...
θα φανταστώ πως κάπου εκεί
με περιμένει η θάλασσα
και θα βουλιάξω
μέσα σ' ένα ανύπαρκτο γαλάζιο...
στα χάδια κάποιου ανύπαρκτου ήλιου θα αφεθώ...
τα μάτια μου θα κλείσω...
θα ονειρευτώ τη θάλασσα που δεν υπάρχει...
τον ήλιο που δεν θα 'χει βγει...
το καλοκαίρι...
που κι ετούτη τη φορά δεν ήρθε...