Στο βλέμμα μου φως

Προσπάθησα τόσο...
να χωρέσω στον όμορφο κόσμο τους...
μια θέση να βρω..μια γωνιά...
να νιώσω πως κάπου ανήκω...
Προσπάθησα τόσο...
να μοιάσω στα ωραία τους πρότυπα...
φόρεσα μάσκες...
στολές και παράσημα...
στα μάτια γυαλιά...παραμορφωτικά...
γελοίες σημαίες στα χέρια μου κράτησα
και κούφια συνθήματα φώναξα...
και χάθηκα...
σε ιδέες και χρώματα
που αμέσως ξεθώριασαν
πριν καν τα γνωρίσω...
Προσπάθησα μάταια...
Ώσπου κάποια στιγμή
στον καθρέφτη κοιτάχτηκα...
Με είδα...και δεν μ' αναγνώρισα...
Σ' έναν τόπο που καίγεται...
με πόδια γυμνά...πληγωμένα
από ανθόσπαρτους δρόμους
που κρύβουν αγκάθια...
με άδεια κι αδύναμα χέρια
που κρέμονται άχρηστα...
Προσπάθησα...
Απέτυχα...
Και τώρα μηδένισα χιλιόμετρα άσκοπα
σε ανόητους δρόμους...
Αλλάζω πορεία...
Δε θέλω ν΄αρέσω στον όμορφο κόσμο τους...
Δε θ' απαιτήσω ούτε εκείνος
ν' αρέσει σε μένα...
Ξαφνικά στον καθρέφτη μια λάμψη...
Στο βλέμμα μου φως...
Εντός μου είναι ο δρόμος...
και πια είναι μονόδρομος...