Βροχερές Κυριακές

Τις βροχερές Κυριακές
όταν μάταια το βλέμμα σου 
ορίζοντες ψάχνει
και η ψυχή προσπαθεί από μια εικόνα χαράς
να πιαστεί,
που ο καφές πιο πικρός απ' ότι συνήθως
σου μοιάζει
και στο ραδιόφωνο τα τραγούδια που ακούς
μια παλιά σου ανοίγουν πληγή,
πιο πολύ με θυμάσαι...
Στην τηλεόραση αλλάζεις συνέχεια κανάλια
ψάχνεις κάτι να βρεις
να ξεχάσεις και να ξεχαστείς
μα η βροχή που λες κι είναι κατάρα
χτυπά με μανία τα τζάμια,
δε σ' αφήνει τίποτε άλλο εκτός
από μας να σκεφτείς...
Κι ο καφές στο φλιτζάνι κρυώνει
κι η αντοχή σου τελειώνει...
Το τηλέφωνο πιάνεις και πάλι τ' αφήνεις...
σε ποιον να μιλήσεις
και τι να του πεις...
Τις βροχερές Κυριακές
όταν μάταια το βλέμμα σου ορίζοντες ψάχνει
κι η ψυχή προσπαθεί από μια εικόνα χαράς
να πιαστεί
πιο πολύ με θυμάσαι...