Εσείς οι άλλες.

Τι να καταλάβετε εσείς οι άλλες.
Η βλεφαρίδα κάγκελο,
με εφτά στρώσεις μάσκαρα αδιάβροχη,
χρωματιστά κοκαλάκια στα μαλλιά,
καινούρια επώνυμα αντηλιακά.
Δοκιμάζετε το καινούριο σας μπικίνι.
Τι στεναχώρια κι αυτή,
που δε στρώνει η αναθεματισμένη τιράντα.
Κι αυτή η κυτταρίτιδα...
Τόσες κρέμες πήγανε στράφι γαμώτο...
Εγώ πάλι δοκιμάζω τις αντοχές μου.
Έφαγα μόλις μια ολόκληρη σοκολάτα.
Πάει η δίαιτα...
Πολύ λίγο με νοιάζει.
Είναι το τελευταίο που σκέφτομαι.
Τη δίαιτα θα κοιτάμε τώρα
ή να βρούμε λίγη χαρά να την πιάσουμε
από τα μαλλιά, για να μας ανεβάσει
ένα κλικ πιο ψηλά,
μέσα στο πηγάδι με τα φίδια που πέσαμε;
Τι να πείτε κι εσείς οι άλλες...
Ψάχνετε αλαφιασμένες να βρείτε
μια ωραία σανίδα θαλάσσης,
να ταιριάζει με το καινούριο σας μαγιό,
για να ισορροπείτε εντυπωσιακά
πάνω στα κύματα.
Εγώ πάλι ψάχνω απεγνωσμένα
μια σανίδα σωτηρίας,
μήπως και καταφέρω να ισορροπήσω
στην τρικυμία της  ζωής μου.
Αχ εσείς οι άλλες...
Ακούτε τα χαζοτράγουδα στα ραδιόφωνα,
με μια αβάσταχτη δήθεν συγκίνηση,
για κάποιο παλιό γκόμενο που θυμηθήκατε.      
Ω! Τι δράμα κι αυτό!
Ζήτημα ζωής και θανάτου την κάνατε την ανούσια σχέση.
Λες και ξέρετε τι πάει να πει ζήτημα ζωής και θανάτου.
Έπρεπε όμως να δώσετε στη ζωή σας
κι ένα χρώμα λίγο μελό.
Αφήσατε με πολύ κόπο κι ένα δάκρυ εντυπωσιασμού,
που δεν έλεγε να κατέβει το σκασμένο,
για το κέρατο που του περάσατε,
κι ήτανε τόσο καλός τελικά
σε σχέση με τον επόμενο.
Παρωχημένες ενοχές...
Εσείς οι άλλες...
Μέσα στον καθρέφτη στραβομουτσουνιάζετε ,
τρεμοπαίζοντας τα πολύχρωμα μάτια σας,
γιατί δε στρώνει αυτό το καταραμένο τσουλούφι.
Λίγο ακόμα και θα βάλετε τα κλάματα,
που η ηλίθια κομμώτρια έκοψε ένα πόντο παραπάνω
την πλούσια κόμη σας.
Εγώ πάλι, η ένατη, η επιλεγμένη,
βαθιά μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα Θιβετιανό μοναχό
και προσπαθώ κάτι να πάρω απ' τη σοφία του,
μήπως και μου χρησιμέψει πουθενά
και τη βγάλω και σήμερα.

Κι η επίδραση της σοκολάτας λίγο κρατάει.
Τι κρίμα!
Λίγη εφήμερη χαρά.
Όλα εφήμερα...
Τόσο προσωρινά και τόσο ανόητα τελικά.
Άστα να πάνε...
Δε θα κλάψω σήμερα, μα ούτε θα γελάσω.
Είναι επιλογή.
Αφήνω τα δάκρυα σε κείνες που δεν έχουν
ούτε καν μια σοκολάτα
κι αφήνω το χαμόγελο σ' αυτές τις άλλες
τις εκλεκτές που τις ανήκει.
Σ' αυτές τις οχτώ...