Ένα απαλό σου χάδι στα μαλλιά μου
σαν κάποιου ανέμου ευνοϊκού
το ελπιδοφόρο άγγιγμα,
ένα χαμόγελο σαν τόξο
με χρυσαφένιες λέξεις - βέλη
που σκοτώνει τη θλίψη μου,
ένα σου βλέμμα πέλαγος
που ταξιδεύει στη γαλήνη τα όνειρά μου,
μια αγκαλιά αγάπης μήτρα
που όποτε νιώθω πως πεθαίνω
εύκολα μέσα της ξεναγιεννιέμαι
και μια ψυχή...η όμορφη ψυχή σου
που απλόχερα μου δίνει
ότι έχει μέσα της καλό...
αν όλα αυτά δεν είναι η ευτυχία
τότε τι είναι;
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου