Γυμνά τοπία

Έρχεται ξαφνικά αυτή η ψύχρα...
νιώθεις πως έρχεται από μακριά...
απ' τα γυμνά τοπία μιάς άγουρης ψυχής
που βιαστικά ωρίμασε
κι ακόμη την πληγώνουν τα παιχνίδια
που μια ανάγκη αυταρχική
δεν της επέτρεψε να παίξει...
αρπάζεις κάποιες μέρες φωτεινές
που από θαύμα επέζησαν
αυτής της παγωνιάς
κι όπως τυλίγεσαι σφιχτά
γι ακόμα μια φορά αναρωτιέσαι...
ποια δύναμη κατάργησε το αγνό ονείρεμα
σε πέλαγα λησμονημένα
την αυτονόητη ξεγνοιασιά
το αυθόρμητο χαμόγελο
που πριν να γεννηθεί το σκότωνε
κάποια παράδοξη μα όχι αναίτια πίκρα;
Τι ήταν αυτό που έκοψε το δρόμο της χαράς
που απότομα συρρίκνωσε τα χρόνια
κι ένα πρωί αναπάντεχα
από παιδάκι ξύπνησες γυναίκα;

Μαρία Γασπαράτου