Κάθε Απρίλη

 Αρχές Απρίλη 

κι η άνοιξη, 

στην ανεμοδαρμένη μου ψυχή, 

απελπισμένα έψαχνε 

μια απάνεμη γωνιά να βρει, 

ν' ανθίσει.

Μα πού να βρει,

που ήσουν βοριάς

και μέσα μου συνήθιζες

ό,τι έβρισκες καλό

να παρασύρεις...

Κάθε που έφτανε ο Απρίλης στις 9

πιο ξένη ένιωθα,

έξω από κάθε σου χαρά

έξω εντελώς απ' τη ζωή σου...

κι εσύ χρόνο δεν έχανες, 

με χίλιους τρόπους

να μου το θυμίζεις.

Έπειτα κύλησε ο καιρός,

άλλαξαν όλα

μα εγώ πια είχα κουραστεί

κι ήταν αδύνατο 

η αγάπη να μ' αγγίξει.

Τώρα κοιτώντας πίσω

κάθε που φτάνει ο Απρίλης στις 9,

χαμένες άνοιξες μετρώ, 

μόνη που πέρναγα,

μαζί σου.

Μαρία Γασπαράτου