Η εβδομάδα των θρήνων

Παράταιρη μοιάζει 

η εβδομάδα των θρήνων

στη μέση της άνοιξης,

στης φύσης την άκρατη ομορφιά.

Παράταιρος μοιάζει ο θάνατος

όταν στης νίκης το ανυπέρβλητο φως, 

η ζωή και πάλι γεννιέται...

κι ετούτο το απόκοσμο μαύρο, 

βαθιά συγκλονίζει

μες στα υπέρλαμπρα χρώματα

μιας ανύποπτης κι ανεξέλεγκτης 

συνάμα χαράς.

Χτυπούν ώρες πένθιμες 

παντού τα ρολόγια

καθώς τα λουλούδια 

χορεύουν ανέμελα 

στου ανέμου τον κεφάτο ρυθμό.

Κάπου μακριά, 

μιας καμπάνας ακούγεται 

το πικρό μοιρολόι

ενώ στα κλαδιά 

τραγουδάνε γλυκά τα πουλιά

κι όλα μοιάζουν παράδοξα,

αμέτοχα,

και παράξενα αθώα. 

Γιατί άραγε διάλεξε 

για τόσο αβάσταχτο πόνο

μια τέτοια εποχή ο Θεός;

Μαρία Γασπαράτου