Τα δάκρυά σου

Ποιος θα μπορέσει λοιπόν 

εκείνα σου τα δάκρυα να απελευθερώσει;

Αυτά που πνίγουν ύπουλα και σιωπηλά 

τις μυστικές σου ανάγκες,

τα λόγια που δεν γίναν πράξεις,

τις καταδικασμένες προσευχές,

τους στεναγμούς που δεν πρόλαβαν 

να βρουν έναν ήχο,

να βγουν απ' τα κλειστά σου χείλη,

να γίνουν κραυγές;

Ποιος θα μπορέσει άραγε 

τα δάκρυά σου να λυτρώσει;

Να ξεχυθούν σαν ποταμοί σαν θάλασσες, 

να σβήσουν τη νύχτα, 

να ξεπλύνουν του κόσμου τα κρίματα, 

στεγνές ελπίδες να ποτίσουν,

ν' ανθίσουν μέσα σου ξανά

σαν άσπρα κρίνα;

Κι όταν λυθούν τα μάγια 

και τα πικρά σου δάκρυα 

ελεύθερα κυλήσουν,

στο υπόσχομαι...

τα πιο γλυκά θα γίνουν 

και τα πιο όμορφα ποιήματα.

Μαρία Γασπαράτου