Σ' αυτά μένω...

Επιλέγω τα λίγα,
τ' ατόφια, τ' απλά...
σ' αυτά μένω...
Κρυσταλλένια και διάφανα.
καθαρά και γυμνά,
λόγια, βλέμματα, βήματα,
που με δεύτερες σκέψεις
δε σ' αρρωσταίνουν...
Δε μπορώ τα πολύπλοκα,
τα κρυμμένα, τα ύποπτα
τα μισά,
τα σκοπίμως καλά καλυμμένα...
τις ματιές που βαθιά τους
φυλακίζουν μια αλήθεια
κι ό,τι δείχνουν δεν είναι
παρά μια αυταπάτη...
τα υστερόβουλα αγγίγματα
που έχουν κάτι τραχύ,
από χέρια ντυμένα με
βελούδινα γάντια.
Επιλέγω τα λίγα,
τ' ατόφια, τ' απλά...
εδώ μένω...
Κάπου μέσα σ' αυτά είσαι κι εσύ...
σαν καθάριο νερό

κάποιας θάλασσας άγιας,

που πανέμορφη μέσα της 

λάμπει η αγάπη.

Μαρία Γασπαράτου