Σ' ένα σπασμένο ορίζοντα

 Έμαθες πάντα 

ακριβά ν' αγοράζεις την αγάπη.

Με χέρια ανοιχτά 

ό,τι είχες και δεν είχες να δίνεις

για ένα χαμόγελο λειψό, 

για ένα βλέμμα, 

αμφισβητούμενης στοργής,

για ένα ανεπαίσθητο άγγιγμα...

κι έδινες, όλο έδινες

στράγγιζες όλο στράγγιζες

σαν σφουγγαράκι της θάλασσας

αφημένο στον ήλιο,

για ένα του χάδι. 

Τώρα με μάτια αδειανά κοιτάς

το όνειρό σου που ακροβατεί

σ' ένα σπασμένο ορίζοντα

Άργησες πια, μα έμαθες...

δεν αγοράζεται 

ούτε πουλιέται η αγάπη...

τη βρίσκεις μόνο όταν ξέρεις,  

πρώτα εσύ απ' όλους, 

τον εαυτό σου ν' αγαπάς.

Μαρία Γασπαράτου