Ένα πουλάκι

 Ένα πουλάκι στάθηκε 

στου παραθύρου το περβάζι.

Τιτίβισε δυο τρείς φορές,

τσίμπησε λίγο από της γλάστρας μου

το δροσερό τριφύλλι,

το ράμφος του ακόνισε 

σ' ένα κλαράκι της αμυγδαλιάς

κι ήταν σα να μου μίλησε 

στη γλώσσα τη δική του

κι εγώ σα να κατάλαβα παράδοξα

τι μου είχε πει...

κάτι γλυκό κι ελπιδοφόρο

που δεν μπορεί με λέξεις να ειπωθεί

κι άφησε μέσα μου μια διάθεση, 

κάθε κακή μου σκέψη να πετάξω,

μια αίσθηση χαράς

δίχως σαφή αιτία,

γι' αυτό το πρωινό,

γι' αυτό τον ήλιο,

γι' αυτές τις ευωδιές που ο άνεμος

μου φέρνει από μακριά

και για τα φτερωτά πατήματα του Μάρτη

που απ' το βάθος έρχεται.

Μαρία Γασπαράτου