Εσύ ο άλλος...

Εσύ ο άλλος

κάπου κρατάς φυλακισμένο

τον παλιό σου εαυτό

σ' ερμητικά κλειστά κελιά,

σε ασφυκτικά στενά καλούπια 

και συμβάσεις.

Ζεις και δε ζεις. 

Στο φως με παρρησία εκθέτεις

αυτό που απεχθάνεσαι στο βάθος.

Στο τεντωμένο μιας παράνοιας σχοινί 

ισορροπείς...

με το ένα πόδι να πατά

σε κάποιο κόσμο αδιάφορο

και με το άλλο 

να αιωρείται στο κενό.

Εσύ ο άλλος...

σε ξένους δρόμους χάθηκες

σε τόπους που δε σε χωράν... 

Γι' ανόητα πρότυπα ξεπούλησες 

τ' αλλοτινά όνειρά σου.

Τι ψάχνεις τώρα;

Οι λεπτοδείκτες πάγωσαν 

σ' ενός παρόντος άχαρου

τα σιωπηλά ρολόγια...

κι εκεί στο βάθος

άγνωστος σχεδόν

ο ξεχασμένος σου εαυτός

με πληγωμένο βλέμμα σε κοιτά

κι απομακρύνεται...

Μαρία Γασπαράτου