Δεν είμαι αφελής...
δεν είναι πως αντίθετα πάω στη λογική
αυτού του κόσμου από βίτσιο
κι από μια διάθεση απλώς να ξεχωρίσω,
ούτε πως είμαι ανίκανη μια σκέψη να 'χω
κάπως πιο πρακτική,
ν' αθροίζω, ν' αφαιρώ, να υπολογίζω,
σ' ένα τεφτέρι να κρατώ λογαριασμό
τι παίρνω και τι δίνω.
Δεν είναι ακόμα πως τον εαυτό μου
θέλω από κάποια διαστροφή
να υποτιμήσω,
η αντίθετα ότι για μένα μια ιδέα έχω
υπεροπτική...
Δεν ξέρω ανυστεροβουλία αν είναι,
ανοησία η εγωισμός,
όμως δεν έχω μάθει ό,τι αυθόρμητα
κι από καρδιάς δεν μου χαρίζεται
να το διεκδικώ...
δεν θέλω τίποτα έτσι να μου δίνεται...
κι ας πέφτω έξω
κι ας έρχονται φορές που όλα τα χάνω
κι ας προδίδομαι...
Γιατί απορείς;
Αυτό είμαι εγώ...
όταν μοιράζω τα κομμάτια της ψυχής μου
ούτε το τίμημα ζυγίζω ούτε το ρίσκο.
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου