20 Δεκέμβρη

 Μια μέρα σαν τις άλλες θα μου πεις...

απλώς μια μέρα κρύα του Δεκέμβρη.

Μα είναι κάπως πιο μουντός ο ουρανός

κι η παγωνιά στα πιο βαθιά σημεία της ψυχής

πάνω σε κάποιες που ακόμα αιμορραγούν πληγές

λεπίδες από πάγο μπήγει.

Μια μέρα του χειμώνα θα μου πεις...

τι περιμένεις;

Μα είναι αλλιώτικο σου λέω αυτό το κρύο.

Στο πανωφόρι μου τυλίγομαι σφιχτά...

βγαίνω στο δρόμο...

να φύγω απ' ό,τι έχει φύγει προσπαθώ...

το άδικο πετώ στην άδεια λεωφόρο

μα αυτό σε μια πραγματικότητα μεταλλική

γυρίζει και κολλά σαν το μαγνήτη.

Μια μέρα σαν τις άλλες θα μου πεις...

όμως ποτέ δεν θα ναι ίδια με καμιά

η μέρα η 20στη κάθε Δεκέμβρη.

Μαρία Γασπαράτου