Κι έτσι όπως κάθε Δεκέμβρη
θα γεννηθεί η Αγάπη ξανά.
Θα την υποδεχτούμε κι εμείς
όπως πάντα
με μια επίπλαστη χαρά
και μια αμφίβολη θαμπή καλοσύνη.
Θα μοιράσουμε ευχές τυπικές
λόγια κούφια και υποσχέσεις
που μετά θα ξεχάσουμε.
Θα μοιάζει για λίγο στον κόσμο
σα ν' άλλαξε κάτι.
Θα ταξιδεύει από μακριά
ένα αέναο φως...
προορισμός η ψυχή μας
που δεν θα τη φτάσει...
Θα γεννηθεί η Αγάπη ξανά
σ' ένα κόσμο που ανίκανος είναι
αγάπη να νιώσει...
σ' ένα κόσμο που κάθε καλό
τελικά το σταυρώνει...
Όμως μνήμη δεν έχει η Αγάπη...
συγχωρεί, υπομένει, αντέχει
κι απλόχερα δίνεται...
κι έτσι κάθε Δεκέμβρη
θα γεννιέται ξανά
με την άφθαρτη ελπίδα
το φως της το υπέρλαμπρο
κάποια φορά
στην καρδιά μας να φτάσει.
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου