Ακόμα ένα φθινόπωρο

Φυσάει αέρας σήμερα..
μαζί του λίγο λίγο παίρνει
του καλοκαιριού τα χρώματα...
Άραγε πού να
ταξιδεύει τόσο γαλανό
και τόσο ονειρεμένο άσπρο;
Μιά ξεβαμμένη φορεσιά
ντύθηκε ανόρεχτα
η σκονισμένη πόλη...
κάγκελα σκουριασμένα ορθώθηκαν
στο μετερίζι της χαράς...
Μείναμε πίσω...
σαν ορειβάτες που δεν άντεξαν
και δεν κατάφεραν
την κορυφή να κατακτήσουν...
Άλλο ένα καλοκαίρι ξεμακραίνει
ειρωνικά γελώντας που το χάσαμε
και πια μπροστά μας
ακόμα ένα φθινόπωρο
στις κουρασμένες πλάτες του
αγκομαχώντας κουβαλάει
όσα δε ζήσαμε...

Μαρία Γασπαράτου