Μια άχρηστη αλήθεια

Είναι αρκετή μιά αργοπορημένη αλήθεια
είδες;
Κι άδειασε η πανσέληνος με μιάς...
έγινε λες
ενός απύθμενου γκρεμού
το επικίνδυνο χείλος
που μέσα του τσακίστηκαν
της νύχτας τα όνειρα..
ότι καλό το κατάπιε
κι η επερχόμενη αυγή
έχασε ξαφνικά το δρόμο της
και στα αιχμηρά του βράχια
έσβησε άδοξα...
είναι αρκετή μιά άχρηστη αλήθεια
είδες;
Και πια δεν ξημερώνει...

Μαρία Γασπαράτου