Σαν ευλογία

Κάτι γλυκά μπήκε απ' τ' ανοιχτό παράθυρο

σαν ούριος άνεμος 

που θέλησε πριν συνεχίσει το ταξίδι του
κάποιο μου όνειρο να πάρει αγκαλιά
κι ως της εκπλήρωσης την πύλη
να το φτάσει.

Σαν ευωδιά παραδεισένιων λουλουδιών

που από κάποια άνοιξη έφτασε μακριά

κι ας έχει ήδη εδώ φθινοπωριάσει.

Κάτι γλυκό κι αλλόκοτο 

απ' το ανοιχτό μου τζάμι πέρασε.

Κάποια πνοή Θεού 

η κάποιου ανθρώπου αγαπημένου

σαν απαλό ψιθύρισμα ευχής

σαν ευλογία

και σαν φιλί στο μάγουλο

η πάνω στα μαλλιά.

Δεν ξέρω αλήθεια

κι ούτε με νοιάζει... 

ό,τι κι αν ήταν ένιωσα

τη μεταξένια σου ψυχή 

σαν μάνα και σαν Παναγιά 

να μ΄αγκαλιάζει...

Μαρία Γασπαράτου