Το πιο πικρό ποίημα

Για σένα αξίζει κανείς να γράψει
το πιο πικρό του ποίημα...
με ανάσες μόνο...
δίχως χαρτί και δίχως πένα...
του δειλινού τα πιο θλιμμένα χρώματα
σ' ό,τι άφησες πίσω σου ν' απλώνει
και στο ψυχρό λευκό της απουσίας σου
κάποιας νοσταλγικής θαλάσσιας αύρας
να σκορπά
τ' απελπισμένα αγγίγματα...
όλα απαλά αθόρυβα και δακρυσμένα
σαν της καρδιάς σου τα βελούδινα
και τα εύθραυστα...
για σένα αξίζει κανείς να γράψει
το πιο πικρό του ποίημα
χωρίς ούτε ένα στίχο
δίχως λέξη
μόνο με της ψυχής τα τρυφερά
και τα πιο λυπημένα κύματα...

Μαρία Γασπαράτου