Αγγίγματα ψυχής

Η νύχτα μου απόψε
μυρίζει νοτισμένη γη...
μιά μελωδία νοσταλγική
τους χτύπους συντονίζει
της καρδιάς μου
και βρέχει...βρέχει...
μια απαλή βροχή
σα μάνας χάδι.... μεταξένια
πάνω στο πρόσωπο
στα χέρια στα μαλλιά
κάθε μου κύτταρο ποτίζει
μιά πολυπόθητη δροσιά
που έρχεται από μακριά
απ' τα παλιά που έχουν φύγει
τ' αγαπημένα...
σταγόνες τρυφερές
ανάλαφρα χορεύουν
σε μια γιορτή
σε κάποιου ονείρου παιδικού
την πίστα...
αγγίγματα ψυχής δικά σου
χίλιες ευχές αφήνουν
στη διψασμένη μου ψυχή...
κάπου υπάρχεις...ξέρω...
σ' ένα άστρο ίσως μακρινό
σε κάποιον άλλο ουρανό...
Όπου και να σαι...καληνύχτα...

Μαρία Γασπαράτου