Άμυνα

Δεν εμπιστεύομαι εύκολα...

Πάει καιρός 

που η παιδική μου πίστη

στέγνωσε

στην άγονη εποχή της ξηρασίας.

Έμαθα τώρα ότι συχνά 

δεν είναι όλα όπως φαίνονται.

Πίσω απ' τις επιτηδευμένες συμπεριφορές,

διαβάζω τα κρυμμένα ψιλά γράμματα...

και δεν εκπλήσσομαι

όταν αλλάζει αίφνης το τοπίο

και μέσα στη λαμπρή καλοκαιριά,

ξεσπάει μανιασμένη η καταιγίδα.

Κυκλοφορώ με ομπρέλα πια,

κρατώ πάντα το σκούρο μου αδιάβροχο,

βαδίζω τοίχο τοίχο, 

φυλάω τα νώτα μου,

εκπαιδεύομαι 

να ερμηνεύω κινήσεις,

να αναλύω ήχους,

ν' αφουγκράζομαι σιωπές.

"Μα πώς μπορείς έτσι να ζεις;" 

Μου λες...

και απορείς...

και δεν μπορείς να καταλάβεις.

Μα είναι που έπαθα πολλά

κι αυτό που εσύ το λες καχυποψία,

εγώ το λέω άμυνα.

Μαρία Γασπαράτου