Ιούλη μου

Ο πιο αγαπημένος μου εσύ.
Γλυκός, λαμπρός, ελπιδοφόρος.
Στο κέντρο της γιορτής
μες στη χρυσή αγκαλιά του ήλιου.
Καμιά σκιά,
καμιά μελαγχολία,
καμία σκέψη
πως όπως κάθε ωραία διαδρομή,
έτσι κι αυτή όπου να 'ναι θα τελειώσει,
αφού η χαρά μαζί σου είναι μπροστά
και η βροχή αργεί.
Κι εγώ σαν μέλισσα
κάθε στιγμή σου θέλω,
λες κι είναι νέκταρ θεϊκό, να τη ρουφώ...

να μην αφήνω ούτε σταγόνα.
Μες στην ψυχή μου να μαζεύω καλοκαίρι.
Οι γκρίζες μέρες που θα 'ρθούν
με το χρυσάφι σου να είναι κεντημένες.
Τι κι αν με πλήγωσες κάποιες φορές βαθιά...
Όλα σου τα 'χω συγχωρέσει.
Τόση είναι η αγάπη Ιούλη μου

που σου 'χω,
τόσο πολύ τον ερχομό σου λαχταρώ,
γιατί είσαι ο μήνας του φωτός
και μες στο φως σου εγώ 

ξαναγεννιέμαι...

Μαρία Γασπαράτου