Σ' ένα χαμόγελο

Σαν έρθει απόψε η νύχτα,
σ' ένα γλυκό σου φευγαλέο χαμόγελο,
θ' αφήσω απαλά, 
μια ξαφνική δική μου αμφιβολία,
που από το πουθενά ξεφύτρωσε
και σπέρνει πανικό,
να αμβλυνθεί μαζί με την καμπύλη
των χειλιών σου,
να μεταμορφωθεί,
τόξο χαράς να γίνει,
μισοφέγγαρο,
να ρίξει φως στη νύχτα
και να χαθεί σαν έρθει το πρωί...
Κι εσύ να μου γελάς
και να με περιπαίζεις τρυφερά,
που τόσο ανόητα
για μιαν αδιαμφισβήτητη αγάπη
αμφέβαλλα
και για την άδικη καχυποψία μου,
που την ψυχή μου γέμισε θυμό
και στοργικά
σα να 'μαι ένα παιδί,
που από αόρατους εχθρούς
έχει τρομάξει, να μ' αγκαλιάσεις...
Σαν έρθει απόψε η νύχτα,
καρτερικά θα περιμένω,
ένα γλυκό σου φευγαλέο χαμόγελο...
Όμως...
πόσο φοβάμαι Θεέ μου,
πως τρέμω σε μια τέτοια εκδοχή,
μήπως περάσει ετούτη η νύχτα,
δίχως λιγάκι αγάπη μου
να μου χαμογελάσεις...

Μαρία Γασπαράτου