Μετά τη βροχή

Ένα ξέσπασμα ήταν απλά...

ένα κλάμα ξαφνικό του ουρανού...

των σύννεφων 

μια παρορμητική εξέγερση

κι όλη την πόλη

ξέπλυνε με δάκρυα,

σαν καταπιεσμένος θρήνος

που εξωτερικεύτηκε,

σαν δέσμιος

σε μια ανόητη συστολή θυμός,

που απελευθερώθηκε,

σαν ξέσπασμα ψυχής βασανισμένης

που εκτονώθηκε.

Αυτό ήταν... 

κάποια λεπτά της ώρας

μόνο κράτησε

και μοιάζουν τώρα όλα λυτρωμένα.

Έχεις ποτέ προσέξει 

πόσο πιο λαμπερός γίνεται ο ήλιος

μετά τη βροχή;

Μαρία Γασπαράτου